In de visserij wordt onderscheid gemaakt tussen de kustvisserij en de grote visserij. In Katwijk was er vooral sprake van de kustvisserij. Dit houdt in dat de schepen niet vertrokken vanuit een haven, maar vanaf het strand. De vangst van haring vond plaats tussen juni en december. Een belangrijke vorm van vissen was het vissen met een net dat achter het schip over de bodem werd gesleept. Er werd hiermee gevist op platvis zoals schol en schar en op kabeljauw en schelvis. Dit heet actief vissen. De vissers waren hierbij afhankelijk van de wind om voldoende vaart te kunnen maken. Bij het gebruik van drijfnetten, de vleet visserij genoemd, was dat minder. Deze netten werden als een lang gordijn verticaal in het water gehangen waarbij de haring met de kop in de gaten van het net bleef hangen.

Eeuwenlang werd vanaf het strand met kleine bootjes gevist. De vissers voeren 's morgens vroeg weg en waren 's avonds weer thuis. De eerste schepen waarmee in Katwijk en Noordwijk gevist werd worden de pinken genoemd. Vissers die op deze boten voeren werkten van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat, dit was de dag visserij. Af en toe bleven de schepen een hele week of zelfs langer weg.

Met de haringbuis werd op haring gevist, dit was een groter schip met buizen voor de vangst. Deze schepen moesten vertrekken vanuit een haven, maar konden ook veel verder de zee op. De vangst van haring vond plaats in de zomer en het najaar. De vissers waren in deze tijd dan achtereen zes tot acht weken weg. De vis die was gevangen werd bij aankomst op het strand snel naar de vismarkten gebracht of verder verwerkt. Tijdens de lange reizen die werden gemaakt was het leven voor de vissers niet makkelijk. Er werd in een kleine ruimte geleefd, gegeten en geslapen. De tien tot vijftien vissers op de boot droegen heel de reis dezelfde kleren en wasten zich pas weer bij aankomst thuis. Er was geen kok aan boord, dit moesten de mannen zelf doen. Het drinkwater ging in tonnen mee en moest wanneer de mannen lang onderweg waren ontsmet worden voor het drinkbaar was. Er werd gebruik gemaakt van een kompas om de route te bepalen. Aan het eind van de middag werden de netten uitgezet en rond twee uur 's nachts weer opgehaald. De vis werd dan verwerkt op de boot. Tijdens de tijd dat de man op reis was zorgde de vrouw thuis voor de kinderen en het huishouden. Het vissers leven was niet gemakkelijk. Wanneer de haringvangst mislukte was er veel honger in de vissersdorpen. Helaas gebeurde het ook regelmatig dat de vader niet meer thuis kwam van de reis.